Otwartym-okiem

Warszawa, Polska. 1965

 

Jeszcze w 2013 roku nie miałam najmniejszego pojęcia co odkryję w sobie za kilka lat. Nigdy nie interesowałam się nauką fotografii. Nie byłam w stanie zapamiętać o co chodzi z tą migawką i przysłoną. Owszem miałam aparat (hybrydę Sony), ale to było robienie zdjęć na całkowitym automacie. Jak ktoś by mi wtedy powiedział co będzie za kilka lat, to pewnie popatrzyła bym na niego z ogromnym zdziwieniem i nie uwierzyła.

​W roku 2014 kupiłam aparat kompaktowy, który miał dużo większe możliwości niż ten poprzedni. Sama z siebie zaczęłam próbować różne programy, aż doszłam do M (M jak manualny czyli ustawienia ręczne wszystkich trzech podstawowych parametrów: przysłona, migawka, ISO). Nagle też zaczęłam odwiedzać moje dawno założone konto na G+ na którym wcześniej nigdy nie byłam (później dowiedziałam się, że to jest najbardziej przyjazny portal społecznościowy dla fotografów) i zaczęłam oglądać ogromne ilości zdjęć.

​Postanowiłam kupić lustrzankę, choć wtedy nie wiedziałam czy ma to jakikolwiek sens ze względu na mój brak wiedzy o co chodzi w tym fotografowaniu.

​Na G+ zostałam zaproszona do zamkniętej grupy mającej na celu uczenie podstaw fotografii. Pewnie samej było by mi trudno uwierzyć, gdybym usłyszała to od kogoś, że można w ciągu około roku przez Internet nauczyć się fotografii, jednak właśnie u mnie tak było. Uczyłam się teorii i jednocześnie z wielką ochotą, gdy był słoneczny dzień odbywałam własne zajęcia praktyczne.

​W 2016 roku przyszedł czas na przesiadkę z JPG na RAW tak by mieć pełną kontrolę nie tylko nad zrobieniem ale i wywołaniem zdjęć.

​Teraz mogę powiedzieć, że w pełni realizuje moje pomysły, moje projekty.